Dit familiechampagnehuis uit de Aube dronk/ proefde ik recent bij een door mij georganiseerde champagne proeverij. Ik was weer verbaasd over de kwaliteit. Wat een fesstje in je glas. Het Aube (oh’b) gebied ligt op zo’n 45 minuten van Chablis. Gezien de nabijheid van Chablis zou je denken aan chardonnay, maar dit is Pinot-territorium, met ongeveer 85% van dit gebied beplant met pinot noir. De familie Mathieu woont al sinds 1760 in dit gebied. Pluk voor pluk hebben ze een wijngaard opgebouwd die nu dertig hectare beslaat. Ze verkochten zeven generaties lang hun druiven aan grote huizen zoals Billecart-Salmon, maar in 1972 begon Serge onder zijn eigen label te bottelen. Deze “Grower Champagne” rosé van 100% Pinot Noir zit boordevol sappig donker bessenfruit, heeft een flinke dosis geroosterdheid, is heel rijk van stijl en lekker pittig met een kruidige afdronk. Het is net alsof je een bruisende Bourgogne drinkt.

Technisch: 8g/l dosage, rijping op gist gedurende 48 maanden.

Het wijnhuis: Serge Mathieu

Het champagnegebied telt ongeveer vijftienduizend wijnboeren, die gemiddeld nog geen twee hectare grond bezitten. De grote merkproducenten (denk aan Moet & Chandon) bezitten samen slechts zo’n tien procent van de wijngaardoppervlakte. Veel merkproducenten (en coöperaties) kopen hun druiven grotendeels van de wijnboeren. Het champagnegebied kent een aantal verschillende typen producenten. De grote merkproducenten, coöperaties en individuele wijnboeren.

De druiven: drie druivensoorten hebben in de loop der eeuwen bewezen precies bij de bodemstructuur en het klimaat van de Champagnestreek te passen: de blauwe druiven Pinot Noir (gul en vol kracht, kwaliteitsbepalend voor de duurdere champagne) en Pinot Meunier (voor een jeugdige frisheid, harmonisch en zacht om te drinken. Laag tannine gehalte) die een wit sap opleveren en de witte druif Chardonnay, die de champagne lichtvoetigheid en élégance geeft. Kenmerkend voor champagne is dat in de regel druiven van verschillende oogsten en vaak van verschillende jaren bij elkaar worden gevoegd. Daarom staat op de etiketten vrijwel nooit een jaartal vermeld, zoals je gewend bent bij wijn.